سالها پیش صبحها وقتی وارد محل کارم می شدم قبل از اینکه وارد شرکت بشوم با خودم می گفتم مشکلات شخصیم بمونه پشت در و واقعا با همین ذهنیت وارد می شدم. سر راهم به هر چی گل و گلدون بود سلام می کردم

و دست نوازش روی برگهاشون می کشیدم و هر روز یک متن مثبت روی کاغذ رنگی می نوشتم و به مونیتورم می چسوندم . چه روزهایی بود .الان وقتی به اون روزها فکر میکنم می بینم دیگه نه از اون شادابی خبری هست

و نه از اون سلام های بلند به گلها . از بس فکرم مشغوله وقتی به خودم میام می بینم پشت میزم هستم، دیگه گلها رو نمی بینم چه برسه بهشون سلام کنم . زندگی لذت بردن از کار هستش پس چرا الان اینطور نیست.

دلیل نبود این عشق و علاقه چی هست؟ استرس ، فشار کار، نارضایتی از حقوق و مزایا و یا خستگی از کار. به نظر من همه اینها هستن که کم کم علاقه را نسبت به کار از بین می برد. از بین همکارام چند نفری بازنشسته شدن

وقتی ازشون می پرسیدم دوست داری بعد از بازنشستگی بیایی سرکار می گفتن نه . یکی از همکارا که روزهای اخر کارش دیگه عملا سرسری کار می کرد و اصلا به کارش اهمیت نمی داد خلاصه که چند ماه اخر کارش

انگار سرکار نبود من فکر میکنم محل کارم این خاصیت و داره که همکارام دوست ندارن کار کنن یا همه جا اینطوره . راستش از یکی از دوستانم که در یک اداره دولتی کار میکنند سوال کردم که دوست داری بعد از بازنشستگیت

کار کنی و او گفت نه . ترجیح می دم سالهای اخر کاریم هر چه زوتر بگذره تا بتونم بازنشسته بشوم. با این اوصاف به این نتیجه رسیدم که فقط شرکت ما نیست که این خاصیت و داره . من احساس می کنم استرس و فشار کار

باعث میشه ادم از کار زده بشه. داشتم در مورد فشار کار جایی مطلبی می خوندم که نوشته بود توی ژاپن اونقدر فشار کار زیاده که تعداد زیادی از کارمندا خودکشی میکنند چون دیگه تحمل فشار و استرس و ندارند

و از بس کارهاشون زیاده که حتی اگر تا ساعت یازده شب سرکار باشن کارهای اون روزشون تموم نمیشه . پس این قضیه تقریبا همه گیره و همه ادمها در همه جای

دنیا به نوعی باهاش دست به گریبانن. درسته سختکوشی باعث می شه انسان ساخته و ازموده بشود ولی گویا ما از اونور بوم افتادیم .

چطور می تونیم عشق و علاقه به کار کردن رو در خودمون زنده کنیم؟

می شود هر ناراحتی و فشار و مثل اینکه توی صحنه جنگ هستی و باید جا خالی بدی تا تیرهایی که به سمتت شلیک می شوند بهت نخورند و زنده بمانی البته زنده ماندن به معنی کار کردن هستش اون هم با علاقه .

می شود عصبانیتها را با یک لبخند از بین برد 

می شود استرس را با یک نفس عمیق و خوردن کمی اب کم یا از بین برد 

می شود شاد بود حتی برای چند ساعت، شاد بودن تاثیر زیادی در روحیه دارد

می شود بعضی حرفها و صداها را نشنید تا کمتر باعث ناراحتی و ازردگی نشود

خلاصه که من خودم همه این راهها رو امتحان کردم نمیگم بی تاثیر بودن ولی کم تاثیر هم نبودن .

راههای زیادی هستش که برای کم کردن استرس می شود ازشون استفاده کرد 

شما از چه راههایی استفاده میکنید ؟

ای کاش کار بدون استرس وجود داشت ....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: